Bogu dziękujcie! Ducha nie gaście! ( Jan Paweł II).
2 września 2018r. podczas dorocznego odpustu ku czci Matki Boskiej Pocieszenia, Jego Ekscelencja ks. biskup Marian Rojek – Ordynariusz Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej dokonał poświęcenia kościoła i namaszczenia ołtarza nowego kościoła filialnego w miejscowości Wieprzów, która od lat należy do Parafii Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Tomaszowie Lubelskim.
Na św. Józefa, w roku 1957, ŚP. ks. Stanisław Krynicki proboszcz tomaszowski poświęcił kamień węgielny pod kaplicę, zlokalizowaną na terenie wcześniejszych świątyń obrządków wschodnich. Budowę ukończono w 1959 r., o czym informuje napis na posadzce kaplicy. Prowadzili ją miejscowi murarze, pod kierunkiem Daniela Skalskiego. Kaplicy nadano wezwanie św. Józefa i w święto patrona odbywały się tu doroczne odpusty. Wkrótce okazało się, że wybudowana kaplica nie spełnia potrzeb wiernych i przystąpili oni do niewielkiej rozbudowy, którą kierował ksiądz Stefan Wojtowicz – wikariusz z Tomaszowa. Rozbudowa spotykała się z dużymi trudnościami ze strony władz. Miejscowa młodzież nocą prowadziła prace. Zakrystię dobudowano w 1966 r., a w 1968 r. remontowano kaplicę. W kaplicy umieszczono pochodzący z Uhnowa drewniany ołtarz z obrazem Matki Bożej Pocieszenia. Wizerunek Matki Bożej trafił do Tomaszowa w latach 50-tych podczas regulacji granicy między Polską Rzeczpospolitą Ludową i ZSRR. Z czasem ustanowiono w kaplicy drugi odpust na Matki Bożej Pocieszenia, który świętowano w pierwszą niedzielę września. Kaplica przez wiele lat służyła miejscowym wiernym. Ze względu na zły stan techniczny i ograniczoną ilość miejsc, w latach 90. XX wieku powstał zamysł budowy nowej świątyni w Wieprzowie. Inicjatywie patronował ówczesny proboszcz tomaszowskiego Sanktuarium Ś.P. ksiądz Hermenegild Frąkała. Mimo, że zgromadzono wówczas część materiałów na budowę, nie doczekała się ona realizacji.
Ponownie budowa kościoła w Wieprzowie powróciła w roku 2005, po objęciu parafii Zwiastowania NMP w Tomaszowie Lub. przez ks. prałata dr Eugeniusza Derdziuka. Dnia 10 października 2005 r. powołano Radę Budowy Kościoła. Rada zajęła się sprawami związanymi z pozyskaniem działki pod budowę oraz poszukiwaniami projektu budowlanego.
Wkrótce, dzięki przychylności władz Gminy Tarnawatka, parafia nabyła działkę pod budowę o pow. 0,5 ha. Dnia 14 marca 2008 r., w czasie rekolekcji wielkopostnych, na placu budowy ustawiono krzyż.
W Wielką Środę, 19 marca 2008 r., miało miejsce poświęcenie krzyża i placu pod budowę kościoła, gdzie wierni udali się procesyjnie po Mszy świętej sprawowanej w intencji podjętego dzieła. Obrzędu poświęcenia dokonał Pasterz Diecezji ks. dr Wacław Tomasz Depo – Biskup Zamojsko-Lubaczowski.
Dnia 24 października 2008 r. rozpoczęto budowę Kościoła w Wieprzowie, który zaprojektował i projekt ofiarował tomaszowski architekt Czesław Kostykiewicz. Budowę prowadziła firma INSTALBUD z Lubyczy Królewskiej
Dzięki pomocy i staraniom ks. Prałata dr Eugeniusza Derdziuka, ówczesnego proboszcza w kościele umieszczony zostanie kamień węgielny – skała pochodząca z Domu Świętego Józefa w Nazarecie wraz z certyfikatem autentyczności.
Kościół zbudowano dzięki ofiarności mieszkańców Wieprzowa- comiesięcznych składek, ofiar darczyńców indywidualnych, zbiórek podczas kolędy, mszy św. w sąsiednich parafiach.
Proboszcz Parafii ks. Eugeniusz Derdziuk bardzo wspierał budowę kościoła modlitwą jak i materialnie. Poświęcona figurka Św. Józefa wędrowała od domu do domu przez kilka lat. Wierni modlili się do Św. Józefa aby wspierał to szczytne dzieło i upraszał u Boga potrzebne łaski.
W uroczystościach poświęcenia uczestniczył Jego Ekscelencja ks. biskup senior Jan Śrutwa, Piotr Pasieczny – Wójt Gminy Tarnawatka, Kazimiera Mandziuk – Przewodnicząca Rady Gminy Tarnawatka, księża z okolicznych parafii, księża pracujący w latach budowy w parafii p.w. ZNMP w Tomaszowie Lubelskim, darczyńcy, mieszkańcy oraz liczni goście.
Po uroczystym przywitaniu księży Biskupów przez dzieci, Jan Woś przewodniczący Rady Budowy Kościoła przedstawił historię budowy. Następnie w imieniu mieszkańców, Alina Pliżga poprosiła o poświecenie kościoła ks. Biskupa słowami: „Ekscelencjo, Czcigodny Księże Biskupie! W imieniu mieszkańców pragniemy Ci przekazać klucze do naszego kościoła. Kościół nasz powstał dzięki Opatrzności Bożej i przy współpracy wielu ludzi dobrej woli, w głównej mierze naszych mieszkańców. Wszystko to, co uczyniliśmy, chcemy ofiarować Bogu na chwałę, a ludziom na pożytek ducha. Prosimy więc teraz Księdza Biskupa o uroczyste poświęcenie tej świątyni, by tutaj mogła rozbrzmiewać Jego chwała, a nasze modlitwy – by mogły być tutaj wysłuchane.”
Następnie została pobłogosławiona woda, którą Ksiądz Biskup poświecił zgromadzonych wiernych a przewodniczący Rady Budowy Kościoła przekazał klucze ks. Biskupowi Marianowi Rojkowi, który otworzył drzwi i procesyjnie wszedł do kościoła aby przewodniczyć liturgii. Po ewangelii swoje słowo do licznie zgromadzonych wiernych wygłosił Ksiądz Biskup Marian Rojek. Przybliżył On zebranym znaczenie i symbolikę ołtarza i kościoła, sposób zachowania w kościele oraz dobór stroju. Zwrócił uwagę na znaczenie „pocieszenia”, które związane jest z odpustem ku czci Matko Boskiej Pocieszenia.
Po homilii, wyznaniu wiary i litanii do Wszystkich Świętych rozpoczął się obrzęd dedykacji ołtarza. Ksiądz Biskup odmówił modlitwę konsekracyjną, a następnie namaścił mensę ołtarzową olejem krzyżma. Po namaszczeniu na ołtarzu zostało spalone kadzidło, aby jego dym wraz z naszymi modlitwami wzniósł się przed tron Boga. Słońce, które w tym momencie zaświeciło mocniej ,przez witraż w postaci gołębicy oświetliło ołtarz. Następnie rozpoczęto obrzęd strojenia ołtarza. Nakryto ołtarz obrusem, ustawiono świece, które zapalono w sposób uroczysty a przed ołtarzem postawiono kwiaty. Tak zakończył się obrzęd konsekracji ołtarza.
Pod koniec liturgii na ołtarzu został uroczyście podpisany akt upamiętniający to wydarzenie. Akt będzie umieszczony w kościele obok kamienia węgielnego na pamiątkę dla przyszłych pokoleń.
Następnie Alina Pliżga w imieniu mieszkańców skierowała słowa podziękowań do ks. Biskupa Mariana Rojka, ks. Biskupa Jana Śrutwy, ks. Prałata Eugeniusza Derdziuka, ks. Prałata Czesława Grzyba, ks. Dariusza Buciora i Przewodniczącego Rady Budowy Kościoła Pana Jana Woś.
Całość uroczystości zakończyła uroczysta procesja wokół kościoła oraz Błogosławieństwo Przenajświętszym Sakramentem a wierni odśpiewali Rotę.
Dla mieszkańców, zaproszonych gości była to uroczystość bardzo wzruszająca, wielka to łaska Boża przeżyć i móc uczestniczyć w tak wielkim wydarzeniu. Bogu niech będą dzięki!
mat. nadesłany
