TOMASZÓW Wieczór patriotyczny z operetką
100 LAT! POLSKO Operetkowy wieczór patriotyczny czyli od Niepodległości do dorosłości.
Scenariusz i reżyseria – Tomasz Raczkiewicz
choreografia – Marcin Rolczyński
teatrzyk – QUI PRO QUO scena tułacza
w składzie: Joanna Horodko sopran, Dariusz Pietrzykowski tenor, artyści baletu Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu, Tomasz Raczkiewicz prowadzenie.
W programie największe przeboje operetkowe, szlagiery międzywojenne, układy baletowe.
Ku chwale Ojczyzny i radości Jej Mieszkańców.
O KONCERCIE PROZAICZNIE, BEZ RYMÓW I MNIEJ PATETYCZNIE:
100 rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości upoważnia nas do pochylenia się nad polskim patriotyzmem. Możemy podążyć różnymi drogami, pielęgnować mesjanizm, szorować pomniki – najczęściej te, stawiane na grobach zamordowanych Bohaterów, albo utyskiwać nad naszą przaśną, zaściankową wizją miłości do Matki Ojczyzny.
My proponujemy powrót do pierwszych dwóch dekad wolności, którą nasi Przodkowie urządzali najlepiej jak umieli, zmagając się z trudną codziennością
i swobodą po tylu dziesięcioleciach szczęśliwie odzyskaną. Przyjrzymy się Polsce opiewanej i obśmiewanej na deskach teatrów muzycznych, znanych kabaretów, podrzędnych teatrzyków rewiowych i obwoźnych tancbud. Przy dźwiękach słynnych przebojów operetkowych i przedwojennych szlagierów, których siłą niewątpliwą była koegzystencja zwiewnej melodii i wyszukanych poetyckich piruetów powspominamy ponowne narodziny Ojczyzny, wzloty i upadki gwiazd, plotki i skandale ówczesnego towarzystwa. Całość zaś dopełnią taneczne brewerie i błyskotliwy szmonces – jedyne w swoim rodzaju świadectwo istnienia, codzienności i mądrości żydowskiej społeczności, która po niemal tysiącu lat wspólnego budowania wielkiej Rzeczypospolitej, na skutek zbrodniczego obłędu stała się częścią jej historii, choć powinna przecież dalej współtworzyć teraźniejszość i Jej świetlaną przyszłość.
To może nie najpierwszy ze sposobów świętowania 100 rocznicy odzyskania przez Polaków niepodległości, ale równie ważny, a nade wszystko łączący pokolenia, poglądy i wizje, by każdy, komu Polska na sercu leży mógł zasiąść na widowni i gromkim głosem zaśpiewać Brunetki, blondynki, Usta milczą, dusza śpiewa, Wielka sława to żart, Miłość Ci wszystko wybaczy, Baby, ach te baby, Ta ostatnia niedziela, Zimny drań, Na cześć młodości….
mat. prasowy
